moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

W poznańskim muzeum rok pod znakiem remontów

Takiego roku poznańskie Muzeum Broni Pancernej jeszcze w swojej historii nie miało. W zaprzyjaźnionych warsztatach i Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych trwają obecnie remonty aż sześciu różnego typu pojazdów ze zbiorów placówki.

Kilkanaście dni temu na łamach portalu polska-zbrojna.pl pisaliśmy o renowacji niszczyciela czołgów Achilles. Tymczasem to nie jedyny remont, którym zajmują się zaprzyjaźnieni z placówką fachowcy i pasjonaci. – Ten rok jest dla nas wyjątkowy – przyznaje ppłk Tomasz Ogrodniczuk, szef poznańskiego Muzeum Broni Pancernej, które od niedawna jest oddziałem Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Łącznie w różnych miejscach Wielkopolski odnawianych jest aż sześć pojazdów z poznańskich zbiorów.

Do Wojskowych Zakładów Motoryzacyjnych w Poznaniu, prócz Achillesa, trafił pochodzący z czasów II wojny światowej niemiecki czołg Panzerkampfwagen III (Pz.Kpfw III). Pojazd to dar armii i rządu Norwegii. Do muzeum trafił latem 2013 roku. Wcześniej walczył pod Kurskiem i podczas wojny lapońskiej w Finlandii. Potem przez lata stał zalany betonem na jednym z norweskich lotnisk, gdzie pełnił funkcję schronu. – Jego stan był bardzo kiepski, ale powoli posuwamy się do przodu – zapewnia szef muzeum.

W znacznie lepszym stanie zachował się brytyjski czołg Centaur Mk I, który niespełna trzy lata temu przyjechał do Poznania wprost z Portugalii. Pojazd wyprodukowano w sierpniu 1943 roku. Teraz stoi w Pławcach, gdzie mieszczą się zakłady współpracującego z muzeum Artura Zysa. Członkowie skupionej wokół niego grupy, zwani „pancernymi magikami”, powoli przywracają czołgowi dawną świetność. Trwają też prace przy zestawie rakietowym Krug i jednej z pancernych limuzyn prezydenckich. – Pierwszy z pojazdów trafił do nas z poligonu lotniczego w Nadarzycach, a obecnie znajduje się w poznańskim Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych – wyjaśnia ppłk Ogrodniczuk. – Z kolei limuzyna należała niegdyś do Biura Ochrony Rządu, a potem prywatnej firmy. Nad jej silnikiem o pojemności 2,8 litra pracuje teraz firma Jerzego Kunysa z Poznania. Więcej szczegółów będziemy mogli podać, kiedy przedsięwzięcie zostanie zakończone – dodaje ppłk Ogrodniczuk.

Tymczasem tempo, w jakim prowadzony jest remont Achillesa, nie słabnie. Niedawno informowaliśmy, że kadłub pojazdu rozłożono na części, wypiaskowano i zabezpieczono farbą podkładową. Teraz rozpoczęła się renowacja poszczególnych elementów, na przykład kół jezdnych. – Bardzo dobre informacje dotarły do nas także z warsztatu Waldemara Banaszyńskiego z Wolsztyna, dokąd trafił zespół napędowy Achillesa – podkreśla ppłk Ogrodniczuk. – Po spuszczeniu ponad 80 litrów oleju i rozebraniu mechanizmu okazało się, że stan wszystkich podzespołów jest co najmniej dobry – dodaje. Jednocześnie pasjonatom skupionym wokół muzeum udało się ustalić pierwsze szczegóły związane z historią pojazdu, który ostatnie trzy dekady spędził jako cel na poligonie w belgijskim Brasschaat. – Numery fabryczne nabite na kadłubie i osłonie dyferencjału różnią się od siebie. Wynika z nich, że zespół napędowy pochodzi z innego, późniejszego pojazdu – informuje oficer. W ustaleniu kolejnych szczegółów z przeszłości pojazdu pomóc mają historycy z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

Kiedy remonty dobiegną końca, na razie nie wiadomo. Jak przyznaje ppłk Ogrodniczuk, muzeum korzysta z pomocy wolontariuszy i uprzejmości licznych firm, więc musi liczyć się z ich czasem. W pojazdach często brakuje różnego rodzaju elementów wyposażenia. Zdobycie części zwykle trochę trwa. – Przy takiej liczbie remontów trudno nam angażować się w inne przedsięwzięcia, choćby inscenizacje historyczne, pokazy czy zloty miłośników militariów. Jestem jednak pewien, że to chwilowa niedogodność, a przy tym mam satysfakcję, że dzięki zaangażowaniu tak licznej grupy osób udaje się nam robić coś naprawdę wartościowego – podkreśla szef muzeum.

Kolekcję poznańskiego MBP tworzy około 60 czołgów, pojazdów opancerzonych, dział samobieżnych i limuzyn. Na razie ich podziwianie jest utrudnione, ponieważ placówka mieści się na terenie Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych. Wkrótce jednak powinno się to zmienić. Muzeum czeka przeprowadzka do kompleksu wojskowych hangarów na poznańskiej Ławicy. Dziś pozostaje on niewykorzystany. Nowa siedziba miałaby zostać uruchomiona w połowie 2017 roku. – Zamierzamy tam stworzyć placówkę muzealną z prawdziwego zdarzenia. A to oznacza między innymi konieczność adaptacji hangarów na potrzeby wystawiennicze. Niezbędne jest też zatrudnienie ludzi, którzy będą odpowiedzialni choćby za obsługę zwiedzających – zapowiada Andrzej Tułowiecki z Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. – Jak dotąd poszczególne etapy przedsięwzięcia realizowane są zgodnie z harmonogramem – przekonuje.

Łukasz Zalesiński

autor zdjęć: M. Banaszyńska, M. Boruń, T. Ogrodniczuk

dodaj komentarz

komentarze

~wdzięczny naród
1551887040
Wspaniały zabetonowany dar!
DA-85-46-AE

Zmiana warty w PKW Liban
 
SkyGuardian dla wojska
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Ostre słowa, mocne ciosy
Wybiła godzina zemsty
Kluczowa rola Polaków
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
„Feniks” wciąż jest potrzebny
Aplikuj na kurs oficerski
Olimp w Paryżu
Homar, czyli przełom
Wszystkie oczy na Bałtyk
Czworonożny żandarm w Paryżu
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Ogień Czarnej Pantery
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Polskie „JAG” już działa
Bój o cyberbezpieczeństwo
Olympus in Paris
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Medycyna „pancerna”
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Transformacja wymogiem XXI wieku
Pożegnanie z Żaganiem
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Mniej obcy w obcym kraju
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Co słychać pod wodą?
Zyskać przewagę w powietrzu
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Ustawa amunicyjna podpisana przez prezydenta
„Szczury Tobruku” atakują
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Karta dla rodzin wojskowych
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Determinacja i wola walki to podstawa
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Terytorialsi zobaczą więcej
Szkoleniowa pomoc dla walczącej Ukrainy
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO